Αναλυτικά η ομιλία του Βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Κώστα Μπούμπα για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους τομείς: α) της διαχείρισης υδάτων, β) της διαχείρισης και προστασίας των δασών, γ) της αστικής ανθεκτικότητας και πολιτικής, δ) της καταπολέμησης της αυθαίρετης δόμησης, ε) της ενεργειακής ασφάλειας». (3η Συνεδρίαση)
Στην πρώτη Επιτροπή, εμείς ως Ελληνική Λύση, εκφράσαμε τις ανησυχίες μας για την εν λόγω εταιρεία η οποία μετατρέπεται σε Α.Ε.. Κάτω από ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια θα γίνεται η διαχείριση των υδάτων.
Είμαστε μια χώρα που ποτέ δεν είχαμε εξορθολογιστική λελογισμένη διαχείριση των υδάτων και αυτό αποδεικνύεται διότι έχουμε πανάρχαια ακόμη αρδευτικά συστήματα και δίκτυα ύδρευσης πεπαλαιωμένα.
Η συγκεκριμένη εταιρεία, όπως εξετάστηκε τουλάχιστον από μία ολλανδική εταιρεία που ανέλαβε αυτό το μάνατζμεντ και έδωσε μάλιστα τις προτάσεις σε έξι τόμους προκαλεί αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία όλης της Θεσσαλίας, των νομών Λάρισας, Τρικάλων, Καρδίτσας και Μαγνησίας, κυρίως από πολλούς συλλόγους που ακούσαμε και τους φορείς, αλλά και από δύο αντιπεριφερειάρχες οι οποίοι αντιδρούν με την όλη αυτή κατάσταση όπως διαμορφώνεται, χωρίς να υπάρχει εμπιστοσύνη ότι δεν θα έχουμε μία ραγδαία αύξηση της τιμοληψίας του νερού.
Κάλλιστα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ό,τι έχει γίνει για την ενέργεια, θα γίνει και για το νερό. Δεν χρειάζεται δηλαδή και πολλή φιλοσοφία και πολλή απορία για να πάμε σε δύο δημόσια αγαθά στα οποία το προϊόν θα είναι καθαρά εμπορικό, εμπορευματοποιημένο και χρηματιστηριακό και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα νοικοκυριά.
Αυτή η σύσταση λοιπόν της ανώνυμης εταιρείας, μας βάζει σε πολύ μεγάλους προβληματισμούς διότι για άλλη μια φορά η κυβέρνηση πάει σε Α.Ε., πάει σε μία εταιρεία ανώνυμη και αυτή αντιλαμβάνεστε ότι έχει απώτερο σκοπό να κερδοσκοπήσει σε βάρος κοινωνικών στρωμάτων.
Είναι απλό το ζήτημα, μία Α.Ε. αυτό σκέφτεται για να είναι βιώσιμη στο μετοχικό της κεφάλαιο και γενικότερα στο businessplan, το οποίο κάνει. Αυτά αναφέρονται στα πρώτα άρθρα, μέχρι και στο άρθρο 5 για παράδειγμα η κάθε τοπική επιτροπή είναι εξαμελής σε ό, τι αφορά τον οργανισμό διευθέτησης της Α.Ε. και τρία μέλη που είναι εκπρόσωποι αγροτικών συνεταιρισμών.
Συστήνεται μία μη αμειβόμενη κεντρική γνωμοδοτική επιτροπή, με έδρα τον δήμο Λαρισαίων για τη διαβούλευση, όμως δεν βρίσκουμε τον λόγο που η εν λόγω επιτροπή μπορεί να διαβουλεύεται θέματα διαχείρισης των υδάτων του υδατικού διαμερίσματος της Θεσσαλίας κατά παρέκκλιση των αρμοδιοτήτων του συμβουλίου υδάτων αποκεντρωμένης διοίκησης Θεσσαλίας.
Δηλαδή, δεν είναι ιεραρχικά ανώτεροι το διοικητικό όργανο του συμβουλίου υδάτων από την εν λόγω επιτροπή. Κάπως περιπλέκονται δηλαδή εκεί τα πράγματα, σύμφωνα με τα όσα έχουμε διαβάσει. Στο άρθρο 6 κάθε οργανισμός εγγείων βελτιώσεων στη Θεσσαλία έπειτα από την ολοκλήρωση του διαχειριστικού του ελέγχου από ορκωτό λογιστή, καταργείται και ο οργανισμός διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας ανώνυμη εταιρεία καθίσταται καθολικός διάδοχος.
Τα πλεονάσματα δηλαδή κάθε ΟΕΒ χρησιμοποιούνται από την ΟΔΥΘ Α.Ε.αποκλειστικά για τον έλεγχο, τη συντήρηση και τη λειτουργία των αναγκαίων βελτιωτικών έργων και του δικτύου άρδευσης ευθύνης του συγκεκριμένου ΟΕΒ. Δεν υπάρχει δηλαδή τρόπος ελέγχου, αν τα κονδύλια χρησιμοποιούνται από τον ΟΔΥΘ αποκλειστικά για τον οργανισμό εγγείων βελτιώσεων, τον οποίο αφορούσαν.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα κονδύλια να μπορούν να χρησιμοποιούνται από τονΟΔΥΘ κατά το δοκούν, προκαλώντας ανισορροπία μεταξύ των ΟΕΒ, οι οποίοι είχαν ξεκινήσει εγγειοβελτιωτικές εργασίες κατά τη διαδικασία διαδοχής τους από τονΟΔΥΘ. Υπάρχει μία, θα λέγαμε θολή κατάσταση για το πώς θα γίνεται η διαχείριση.
Στοάρθρο 7, αναλυτικότερα από τα έσοδα του ειδικού λογαριασμού ταμείου ενεργειακής μετάβασης επιδοτείται μέρος των οφειλών του ΟΕΒ.
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι το ποσό αυτό μεταφέρεται σε ένα ειδικό καταπιστευτικό λογαριασμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και εμφανίζεται στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού σε εγγραφή ισόποσων πιστώσεων.
Εδώ θεωρούμε, ότι η υπάρχουσα διάταξη δεν είναι διευκόλυνση προς τους ΟΕΒ, αλλά είναι μια έμμεση ενίσχυση στους παρόχους ενέργειας που θα εισπράξουν οφειλές των ΟΕΒ, οι οποίοι φυσικά εμπεριέχουν και υπέρογκες χρεώσεις τιμών, όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως πολλές φορές για αυτό που λέμε ενεργειακή κρίση.
Σεό,τι αφορά βεβαίως το άρθρο 8 για τη διαδικασία είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών, οι οφειλές εισπράττονται κατά το ΚΕΔΕ εφόσον ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΔΥΘ Α.Ε. έχει δώσει σχετική εντολή για τη βεβαίωση των οφειλών στη ΔΟΥ.
Παράλειψη του διευθύνοντος συμβούλου για την αποστολή του καταλόγου με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, πρέπει να υπάρξει μια διάταξη με προθεσμία παραγραφής οφειλών πενταετία, εικοσαετία.
Είναι κάποια σημεία που μας βάζουν σε πολύ μεγάλο προβληματισμό. Είναι πάρα πολλά τα άρθρα. Δεν μπορούμε να πάμε με λεπτομέρειες. Θα μείνουμε όμως στο άρθρο 11, είναι αυτό που συζητήσαμε και κατά τις προηγούμενες Επιτροπές.
Αφορά τους τοπικούς οργανισμούς εγγείων βελτιώσεων, τα οποία είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και μόνο που είναι συνεργατικά, δηλαδή είναι συνεταιριστικά σχήματα θα έπρεπε να τα προσέξουμε να τα ενισχύσουμε περισσότερο και από πλευράς προσώπων και από πλευράς υποδομής.
Άλλωστε οι ΤΟΕΒ είναι αυτές που κρατούν ζωντανή την ύπαιθρο για εγκαταλελειμμένα χωριά, που τα έχουν κάνει αρδεύσιμα, τους έχουν δώσει μια υπεραξία, όμως συσκέψεις που έχουν γίνει κατ’ επανάληψη λόγω της ενεργειακής κρίσης και της αύξησης της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, αντιλαμβάνεστε ότι οι αγρότες δεν μπορούν να τα πληρώσουν.
Οι ΤΟΕΒ ενώ φαίνεται να επιτελούν μια σημαντική λειτουργία για τη διαχείριση και είναι αυτό που λέμε ότι έπρεπε να τους ενισχύσουμε, να τους θωρακίσουμε και την λειτουργία των αρδευτικών υποδομών σε πολλά αρδευτικά έργα, η ύπαρξη αυτού του είδους οργάνωσης αποτελεί ένα πλεονέκτημα.
Το έχω δει εξάλλου και στο νομό Σερρών, όπου οι τοπικοί οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων παίζουν έναν ουσιαστικό ρόλο για την άρδευση των χωραφιών και πραγματικά για την ανάπτυξη της υπαίθρου. Τα προβλήματα είναι συσσωρευμένα, είναι πολλά λόγω του ενεργειακού κόστους, πλην όμως είναι σημαντικά κύτταρα προς όφελος του αγροτοκτηνοτροφικού κόσμου.
Έχουν πρόβλημα βεβαίως με το προσωπικό, αλλά διαθέτουν εξειδικευμένο προσωπικό. Άλλωστε γι’ αυτό γίναν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, για να είναι πιο ευέλικτα λογιστικά, όμως να μην διαλάθει ότι είναι συνεργατικά, είναι συνεταιριστικοί οργανισμοί και γενικότερα η ισχύς εν τη ενώσει.
Οι συνεταιρισμοί που πραγματικά δεν τους έχουμε ενισχύσει, βέβαια έχουν δώσει αμαρτίες στο παρελθόν, αλλά αν θέλουμε να υπερασπιζόμαστε την ανάπτυξη της περιφέρειας, την ανάπτυξη του αγρότη σε κάθε τι συνεταιριστικό έπρεπε να είμαστε θετικοί. Υπάρχουν όπως είπαμε πάρα πολλά άρθρα στα υβριδικά συνεργατικά σχήματα.
Στο άρθρο 20, τα υβριδικά συνεργατικά σχήματα είναι ενώσεις δασικών συνεταιρισμών με φυσικά νομικά πρόσωπα. Για τη σύστασή τους απαιτείται να έχουν ως κύριο αντικείμενο δραστηριότητας την μεταποίηση της ξυλείας και προϊόντων αυτής, να έχουν συσταθεί τουλάχιστον 5 χρόνια από τη δημοσίευση.
Όμως εδώ βλέπουμε, ότι σε αυτά τα υβριδικά συνεργατικά σχήματα μπορεί να συμμετέχουν νομικά πρόσωπα με οικονομικές δραστηριότητες ή ενώσεις νομικών προσώπων, μέλος των οποίων ασκεί οικονομικές δραστηριότητες που επιτρέπουν την αξιοποίηση της δασικής βιομάζας.
Βλέπουμε δηλαδή, ότι σε αυτά τα σχήματα μπορούν να συμμετέχουν νομικά πρόσωπα όπου μέλος τους δραστηριοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ή ανανεώσιμων αερίων είτε για ιδιωτική κατανάλωση είτε προς πώληση. Εδώ δηλαδή εν ολίγοις, με το εταιρικό κεφάλαιο το οποίο ορίζεται στα 3 εκατομμύρια, βλέπουμε ότι ανοίγεται η όρεξη για πολλούς ιδιώτες οι οποίοι θα διαχειριστούν τα δάση μας.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ, Ειδικού Αγορητή της Κ.Ο. «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ – ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ»)
Ξέρετε, όταν ακόμη μία χώρα δεν έχει θεσπίσει, δεν έχει οριοθετήσει δασικούς χάρτες, οτιδήποτε είναι ύποπτο σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των δασών όπου μπορούν να μπουν μέσα ιδιώτες και αυτό μας βρίσκει αντίθετους διότι πρόκειται για τον δασικό πλούτο. Έπρεπε να πάμε με άλλη μορφή ανάθεσης σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση της ξυλείας.
Τώρα για να μην μπούμε σε λεπτομέρειες στα υπόλοιπα άρθρα, γενικότερα για τα δάση μέχρι και το άρθρο 38 είναι αυτό που μας βάζει σε υποψίες για τη διαχείριση των δασών.
Να πάμε μέχρι και το άρθρο 74, όπου λέτε ότι για τις διάφορες καταγγελίες που γίνονται θα καταβάλλεται υπέρ του Πράσινου Ταμείου παράβολο 150 ευρώ.Εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής παραβόλου οι φορείς του δημοσίου τομέα.Σχετικά με την άσκηση της δικοφανούς προσφυγής κ.τλ., είναι διαδικαστικά θέματα, αλλά εκείνο που πρέπει να μας προβληματίσει στο άρθρο 81 είναι ότι δεν θα εντοπίζονται, αφορά όλα τα αυθαίρετα, και η διαπίστωση θα γίνεται κατ’ επιλογή του αρμόδιου Υπουργού.
Οι καταγγελίες θα γίνονται από τους πολίτες, δεν είμαστε σίγουροι,όμως,εάν θα εκτελούνται και θα λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα από τους αρμόδιους Υπουργούς. Στην παράγραφο 3, αποτρεπτική διάταξη όταν για την υποβολή της καταγγελίας καταβάλλεται υπέρ του Πράσινου Ταμείου ένα παράβολο 150 ευρώ μέσω της εφαρμογής της γενικής γραμματείας πληροφοριακών συστημάτων.
Εδώ απλά θα ανοίξω μια παρένθεση και θα πω ότι ο ίδιος Υπουργός σε μια κυριακάτικη εφημερίδα στη συνέντευξη τύπου είχε πει για το θέμα των αυθαιρέτων ότι στην αρχή θα μπουν κάποια τοπικά κριτήρια για να είναι δίκαιο, γιατί έχουμε μια ανεξέλεγκτη δόμηση αλλά το πρόβλημα είναι ότι εάν γίνει το πρώτο σπίτι σε μια δασική περιοχή αλλάζει άρδην το αρχιτεκτονικό φυσικό περιβάλλον, δηλαδή το κακό ξεκινάει από το πρώτο σπίτι και μετάο οικισμός που θα δημιουργηθείθα δημιουργήσει αυτή τη μετάλλαξη του περιβάλλοντος.
Εκεί, λοιπόν, έχουν εκφράσει την ανησυχία τους πάμπολλες οργανώσεις που σχετίζονται με το φυσικό περιβάλλον, αλλά και επαΐοντες επιστήμονες, που αφορούν τους γεωτεχνικούς, τους δασολόγους, τους μηχανικούς.
Το θέμα είναι ότι έτσι δεν επέρχεται μία ευταξία στο θέμα των αυθαιρέτων,διότι, όπως είπα και στους φορείς, οποιοσδήποτε νόμος έγινε επιδερμικός, έγινεαντισυνταγματικός, ήταν φοροεισπρακτικός και υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα πραγματικά να αλλάξουμε το περιβάλλον και ότι αυτό συνεπάγεται.
Ήδη έχουμε ένα πρόβλημα με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε ό,τι αφορά τα φωτοβολταϊκά αλλά και τις ανεμογεννήτριες που έχουν αλλάξει άρδην το αρχιτεκτονικό περιβάλλον που πρέπει να το διατηρήσουμε,φανταστείτε τι θα γίνει και με τα αυθαίρετα.
Επιπλέον, εδώ γίνεται λόγος ότι εγκαταλελειμμένα παλιά ξενοδοχεία θα μπορούν μέσα σε κοίτη ρέματος, κάτω από ιδιωτικοοικονομικά συμφέροντα, να δημιουργήσουν καταλύματα και μέσα σε ένα χρόνο να μιλήσουν για την παροχευσιμότητα,εάν επηρεάζουν την κοίτη του ποταμού κ.ο.κ.
Αντιλαμβάνεστε ότι ανοίγει γενικότερα ο ασκός του Αιόλου και η όρεξη για κάποιους οι οποίοι θα κάνουν ξενοδοχειακές τουριστικές εγκαταστάσεις με την πρόφαση ότι θα αναπτύξουν την περιοχή, όμως είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις που πραγματικά έχουν ρυπάνει την περιοχή, έχουν κλείσει ρέματα κ.λπ..
Είναι ένα νομοσχέδιο που έχει πάρα πολλά μεμπτά σημεία, έχει ύποπτα σημεία για εμάς και γι’ αυτό εκφράζουμε από την αρχή επιφυλάξεις,προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε κάποια πράγματα αφού βλέπουμε ότι γίνεται ένας συγκεντρωτισμός και πάλι σε υπουργικό επίπεδο, δηλαδή ένα κρεοντικό σύστημα διακυβέρνησης και αυτό ξέρετε δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Ο φορέας των υπεράκτιων αιολικών πάρκων δύναται να διενεργεί έρευνα ο ή να αναθέτει σε μια εταιρεία ειδικού σκοπού την εργασία αυτή.Εμείς, όμως, πρωτίστως θέλουμε την ενεργειακή αυτονομία,δεν θέλουμε να μπουν αυτοί οι περίεργοι ιδιώτες οι οποίοι θα λυμαίνουν το χώρο γιατί θα καταλήξουμεστην ιδιωτικοποίηση κάθε μορφής ενέργειας, σε ένα ολιγαρχικό τραστ ανθρώπων που θα λυμαίνουν γενικότερα και θα κερδίζουν και αυτό θα είναι σε βάρος των πολιτών και, κυρίως,των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων.
Εκείνο το οποίο θα πρέπει να κάνουμε όπως είπαμε και στην Επιτροπή Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, αλλά να έχει όμως μελλοντικά και έναν νομοπαρασκευαστικό χαρακτήρα,είναι να αναβαθμίσουμε τους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων γιατί η μάχη θα γίνει για το νερό,εάν το ιδιωτικοποιήσουμε δεν θα μας το συγχωρήσει η κοινωνία,αντιλαμβάνεστε τι λέω, βλέπετε τι γίνεται με την ενέργεια. Να δούμε, λοιπόν, και με το νερό πώς θα το προστατεύσουμε.
Δεν μας ικανοποιούν, όμως, όλα αυτά διότι ήδη η πρώτη κίνηση που κάνετε ως κυβέρνηση είναι να πάτε σε Α.Ε. και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η εμπορευματοποίηση θα μας οδηγήσει σε ατραπούς, δηλαδήθα μας οδηγήσει σε οδυνηρά αποτελέσματα και αυτό είναι ότι χειρότερο για μια κοινωνία η οποία αυτή τη στιγμή βάλλεται και προσπαθεί να ορθοποδήσει κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Θα είμαι όσο το δυνατόν σύντομος, γιατί υπάρχουν συνάδελφοι που πολλά ερωτήματα να μην επαναλαμβάνονται. Απλά, αυτό που είπατε για τους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων, μέσα στις προτάσεις εμείς, ως Ελληνική Λύση, έχουμε βάλει τους Γενικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων, τους ΓΟΕΒ, αλλά οι ΤΟΕΒ επειδή διέπονται από το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ως συνεταιριστικές οργανώσεις, ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ, θα πρέπει να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές.
Η ερώτησή μου είναι προς τους δημάρχους.Όχι σε συγκεκριμένο δήμαρχο. Αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση και του Α΄ και του Β΄ βαθμού, ειδικά τώρα που οι περιφέρειες αναλαμβάνουν κάποια ευθύνη για τους ΤΟΕΒ, αν μπορούν να αντέξουν αυτό το βάρος οργάνωσης και λειτουργίας για τα εγγειοβελτιωτικά έργα και για τη διαχείριση των υδάτων.
Θα μπορούσα να ρωτήσω τον Δήμαρχο Τρικκαίων,επίσης, αν είναι ικανοποιημένη η αυτοδιοίκηση, εκτός από την άρδευση, αν πάμε στην ύδρευση, για την αλλαγή του δικτύου ύδρευσης, αλλά και τον έλεγχο ποιότητας νερού, που εδώ και χρόνια έχουν ξεκινήσει κάποια προγράμματα ελέγχου ποιότητας νερού και στην χλωρίωση, άλλα απτά αποτελέσματα δεν υπάρχουν.
Οπότε κάποια στιγμή για το θέμα, βεβαίως, των Τοπικών Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων, διότι διέπεται από ένα διαχειριστικό σχέδιο από το 1958. Να φανταστείτε ότι υπάρχει μελέτη από το 2019 από τον ΤΟΕΒ Νιγρίτας – Σερρών και την εκλογική μου περιφέρεια και δεν έχει υλοποιηθεί, έτοιμη, χρηματοδοτούμενη. Υλοποιείται τώρα, με καθυστέρηση. Αυτές οι καθυστερήσεις δημιουργούν προβλήματα γενικότερα στους ΤΟΕΒ.
Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας θα μπορούσε να ερωτηθεί πώς βλέπει αυτή τη νέα μορφή διαχείρισης Α.Ε. μετά το masterplan που αναλύσαμε από την ανάλογη ολλανδική εταιρεία και, βέβαια, πάνω σε αυτό το θέμα των ΤΟΕΒ θα πρέπει και η αρμόδια Επιτροπή Διαχείρισης Υδάτων της Βουλής, κάποια στιγμή, να το φέρει το θέμα για να συζητηθεί διεξοδικά.
Εν κατακλείδι, για το θέμα των αυθαιρέτων που άκουσα με προσοχή τους επαΐοντες να μιλούν, απλά θέλω ένα ερώτημα να θέσω. Αν ο νόμος του 2010, γιατί ακούστηκαν πάρα πολλά τότε για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, έχει αποδώσει καρπούς για να έχουμε μία «ευταξία» των αυθαιρέτων στην Ελλάδα. Πώς βλέπουν εκείνο τον νόμο, όπου ακούστηκε ότι ήταν απλά φοροεισπρακτικός. Κάποιοι έσπευσαν να τα δηλώσουν και αν έχουμε κάποια απτά αποτελέσματα.
Απλά, για τους ΤΟΕΒ, να θυμίσω ότι έγινε συνάντηση με ομοϊδεάτες σας βουλευτές, κύριε Πρόεδρε, πριν από δύο χρόνια για την βιωσιμότητα τους και ήταν και ο κύριος Σκρέκας, γιατί το ενεργειακό κόστος επιβαρύνει πολλά χρέη και δεν μπορούν οι αγρότες να ανταπεξέλθουν.
Και παλαιότερα ακόμη, από το 2013, έψαξα και βρήκα και μια ερώτηση του κυρίου Αυγενάκη, τότε, προς τον αρμόδιο Υπουργό για το πώς πρέπει να λειτουργούν οι ΤΟΕΒ. Είναι μια παλιά ιστορία οι Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων και πρέπει να τους δώσουμε μια βαρύτητα. Αυτά, κύριε Πρόεδρε.
Ενεργοποιείται η Κάρτα του Αγρότη
Δήμος Εμμανουήλ Παππά: Η Φιλαρμονική Πεντάπολης ταξιδεύει στο Μεσολόγγι!
